O nie! Uszyłam sweter... dla Imbira

Szczerze mówiąc jestem przeciwna ubieraniu zwierząt. Pies to pies! Kochany i wierny przyjaciel człowieka, ale ciągle jest to zwierzę! Różowym wdziankom, kokardkom i innym cekinom mówię zdecydowane NIE! Jednak trafił do nas ten malec, który bardzo zimna nie lubi i wyjścia nie było. Musiałam się przełamać i uszyć coś na poranne oraz wieczorne spacery. Całe szczęście w dzień jest ciepło i nie musi nosić tego cały czas :) Imbir ubranko toleruje, ale tylko na dworze. Po powrocie do domu od razu próbuje je zdjąć i wcale się mu nie dziwię.
Mam nadzieję, że wyszło w miarę normalnie i że nie wygląda ani śmiesznie ani za słodko. Tak czy siak ważne, że nie marznie.
A poniżej szybki sposób na uszycie takiego sweterka.

Najpierw trzeba dokładnie zmierzyć pieska i przygotować wykrój na papierze.
A- długość od jednego otworu na łapkę do drugiego
B- długość grzbietu
C- obwód brzucha + mały zapas na jakieś zapięcie

Wdzianko mojego psa składa się z dwóch warstw, żeby było mu cieplej. Wierzchnia to pocięty sweter z sh, polar natomiast pochodzi ze starego kocyka z Ikei.

Dwie warstwy zszyłam ze sobą obszywając brzeg na overlocku. Następnie wywróciłam na drugą stronę przez otwór na łapkę i wyprasowałam, żeby pozbyć się nierówności widocznych na zdjęciu.

 

Przeszyłam wzdłuż brzegu ściegiem prostym. Wywinęłam kołnierz i przyszyłam (krzyżyk na zdjęciu), aby się trzymał.

Przyczepiłam zatrzaski i gotowe!

Imbir tak szybko rośnie, że kołnierz już jest rozprostowany, muszę też przestawić zatrzaski troszkę dalej, choć mam nadzieję, że zaraz przyjdzie wiosna i ubranko wyląduje w szafie :)